Το να χάσεις από την Ρεαλ είτε είσαι ο Παναθηναϊκός του 2009, είτε αυτός του 2021 δεν είναι ντροπή. Το πλέον ανησυχητικό είναι άλλο. Και έχει να κάνει ότι τα χαρακτηριστικά που υποσχέθηκαν ότι θα έχει αυτή η ομάδα δεν βγαίνουν στο γήπεδο.
Σκληράδα, άμυνα που να τσακίζει κόκαλα, και μεγάλος μπελάς για κάθε αντίπαλο. Και αν μπορείς (λέμε τώρα) να καταπιείς την Ρεαλ σε στυλ προπόνησης να σου βάζει 88, πώς να δεχτείς να τρως από τον Άρη 50 σε ένα ημίχρονο και από τον Χάαλαντ 35.
Ο Προπονητής προσπαθεί να περάσει την φιλοσοφία του αλλά δυστυχώς για αυτόν το πρόγραμμα της Ευρωλίγκα δεν τον βοηθάνε. Την άλλη εβδομάδα πάει στην Μακάμπι ενώ μετά υποδέχεται την Εφές. Προφανώς και γνωρίζαμε ότι το κοντέρ μπορεί να γράψει 1-6 ή 0-7 αλλά δεν περιμέναμε να δούμε μια ομάδα να πέφτει αμαχητί.
Στα του αγώνα με την Ρεαλ τι να αναλύσεις όταν στο δεύτερο λεπτό βρίσκεσαι πίσω 14-3. Πώς να εξηγήσεις ότι όσο και να παλέψουν στην επίθεση ο Μεικον η ο Παπαγιάννης αν δεν τραβήξουν οι Νέντοβιτς και Παπαπέτρου τα κουκιά είναι περιορισμένα.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να εντάξει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τον Γιογκι Φερέλ στην ομάδα ώστε να απελευθερωθεί και ο Μέικον που θα πάει στην θέση ‘2’ και πάνω από όλα να αρχίσει και πάλι να διεκδικεί. Να διεκδικεί κάθε φάση, κάθε κατοχή της μπαλας, κάθε χαμένη μπαλιά. Να γίνουν πολεμιστές αλλιώς η χρονιά θα βγει όπως πέρυσι.
Ξαναλέω ότι το πρόγραμμα είναι πραγματικά πολύ δύσκολο και τροχοπέδη για τον Παναθηναϊκό και την νέα προσπάθεια που κάνει. Αλλά σε αυτά τα ματς αν δεν μπορεί να τα νικήσει, θα πρέπει να μάθει να παλεύει και να διεκδικεί.
Προς το παρόν ότι υποσχέθηκαν δεν το βλέπουμε στο γήπεδο.
Μιχάλης Σταμουλάκης
ΠΗΓΗ: https://www.basket247.gr/arthrografia-2/item/76624-xeirotero-kai-apo-tin-itta-einai-allo
