Μια δολοφονία, δυο αυτόχειρες, και ενα εργατικό δυστύχημα έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα την οικογένεια Νικολόπουλου από το Αγρίνιο, η οποία μέσα σε 17 χρονια ξεκληρίστηκε βυθίζοντας στο πένθος συγγενείς και συγχωριανούς.
Ολα ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2006 οταν ο 17χρονος Αλέξης έπεφτε νεκρός απο το όπλο του Διονύση Φούκα στο πενταπλό φονικό του Αγρινίου που έχει μείνει στην ιστορία για το μίσος του κτηνοτρόφου εναντίον πέντε κυνηγών. Η δολοφονία του 17χρονου ήταν κατι που η μητέρα του Κατερίνα δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ποτε.
Την ακολούθησε η κόρη της, η οποία έδωσε τέλος στη ζωή της με τον ίδιο τροπο.
Και φθάνουμε στο σήμερα όπου ο πατέρας του Αλεξη, Γιώργος Νικολόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή αιφνιδίως εν ώρα εργασίας την Τετάρτη 4 Ιανουαρίου, σε εργοτάξιο αυτοκινητοδρόμου.
Για την αιτία διενεργείται η προβλεπόμενη προανάκριση, ενώ παραγγέλθηκε νεκροψία-νεκροτομή στην ιατροδικαστική υπηρεσία της Πάτρας.
Οικογένεια Νικολόπουλου: Η τραγωδία που συντάραξε το Πανελλήνιο το 2006
Το απόγευμα της 25ης Νοεμβρίου του 2006 μία παρέα κυνηγών, που ήταν μάλιστα και συγγενείς μεταξύ τους (τα αδέρφια Βασίλης και Χρήστος Νικολόπουλος, και τα πρώτα τους ξαδέρφια τους Λάμπρος Aντρέσσας, Ηλίας Πίπας και Αλέξης Νικολόπουλος), ξεκίνησαν από την Λεύκα Αγρινίου για να κυνηγήσουν σε μια περιοχή, έξω από τα Καλύβια. Περίπου στις πέντε το απόγευμα, λίγο πριν νυχτώσει, ο πατέρας του 17χρονου Αλέξη Νικολόπουλου δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον γιο του. «Πατέρα…» είναι η μόνη λέξη που προλαβαίνει να ακούσει πριν διακοπεί η κλήση.
Το τηλεφώνημα, προβλημάτισε τον πατέρα, όχι όμως σε σημείο που να ξεκινήσει να τους αναζητήσει. Όταν είδε πώς η παρέα που βγήκε για κυνήγι καθυστέρησε να επιστρέψει, αποφάσισε να την αναζητήσει. Η περιοχή ήταν γνώριμη και για τον ίδιο, με αποτέλεσμα να φτάσει γρήγορα στο σημείο όπου κυνηγούσαν οι συγγενείς του, αφού πρώτα βρήκε το κυνηγόσκυλο που είχαν μαζί τους.
Εκεί, σοκαρισμένος, ανακαλύπτει ένα προς ένα τα πτώματα τους… Ανάμεσα στις καλαμιές, σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους κείτονται όλοι νεκροί. Εκατό μέτρα μακριά από τους υπόλοιπους κυνηγούς, βρήκε τελευταίο τον γιο του.
Τα θύματα είχαν πέρα από τα τραύματα τους, έφεραν χαριστικές βολές, γεγονός που μαρτυρούσε ότι ο δολοφόνος τους αποτελείωσε χωρίς έλεος. Η είδηση πέφτει σαν κεραυνός στην μικρή κοινότητα, και δεν αργεί να γίνει το πρώτο θέμα σε όλη την χώρα, με τα κανάλια να έχουν εστιάσει την προσοχή τους στα Καλύβια.
Η Αστυνομία από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκε το στυγερό αυτό έγκλημα, διέθεσε Αστυνομικούς και από εξειδικευμένες Υπηρεσίες, όπως από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών (Δ.Ε.Ε.), από το Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής που, σε συνεργασία με τις τοπικές Αστυνομικές Υπηρεσίες, κινητοποιήθηκαν άμεσα, αποτελεσματικά, επαγγελματικά, για να φθάσουν σε θετικό αποτέλεσμα.
Από τον τόπο του εγκλήματος συλλέχθηκαν δώδεκα φυσίγγια. Η λογική παρέπεμψε τους έμπειρους άντρες της Ασφάλειας πώς αυτό που συνέβη εκεί, είχε σχέση με την περιοχή, με ανθρώπους της περιοχής. Αρχίσαν να σχηματίζουνε έναν κύκλο υπόπτων που θα μπορούσε να έχει σχέση με το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα.
Εκεί που έγιναν οι δολοφονίες οι αστυνομικοί είδαν από την πρώτη στιγμή ότι μέσα σε ένα χωράφι υπήρχε ένα κοπάδι πρόβατα. Ήταν ένα απο τα σημαντικότερα στοιχεία, που οδήγησε στις προσαγωγές κατοίκων της περιοχής. Μέσα σ΄ αυτές τις προσαγωγές έγιναν και δύο προσαγωγές ατόμων που είναι κτηνοτρόφοι, πατέρας και γιος, και επικεντρώθηκαν σε αυτούς.
Tην επόμενη ημέρα, αρχίζουν να διαρρέουν οι πρώτες πληροφορίες για το όνομα του δράστη και η κοινωνία των Καλυβίων αναστατώνεται. Είναι το όνομα του Διονύση Φ., ενός 37χρονου,«ήρεμου και ευγενικού» νεαρού, που «δεν έχει πειράξει στην ζωή του ούτε μύγα». Η αστυνομία, καλεί τον 73χρονο κτηνοτρόφο Λυσίμαχο Φ και ο 37χρονο γιο του Διονύση, οι οποίοι έχουν κτήματα στην περιοχή που έγιναν οι δολοφονίες και βόσκουν εκεί τα πρόβατά τους.
Και οι δύο προβάλλουν αρχικά άλλοθι, άλλα η αστυνομία έχει βάσιμους λόγους να τους υποπτεύεται. Όπως προκύπτει από την κατάθεση ενός άλλου κτηνοτρόφου της περιοχής, ο Λυσίμαχος και ο Διονύσης Φ ήταν οι τελευταίοι άνθρωποι που είχαν δει ζωντανούς τους πέντε κυνηγούς. Πιο επιβαρυντική όλων, είναι η μαρτυρία αγρότη που κατέθεσε ότι προειδοποίησε πατέρα και γιο να προσέχουν, επειδή η παρουσία των κυνηγών στην ιδιοκτησία τους διώχνει το κοπάδι και καταστρέφει το τριφύλλι.
Ένα ακόμη στοιχείο, ήταν και η «φήμη» του πατέρα, που όλοι τον περιέγραφαν ως τον «νταή» του χωριού, που κυκλοφορούσε παλιότερα στα καφενεία με μαχαίρι στο ζωνάρι του και δεν σήκωνε κουβέντες αλλά και ως αυταρχικό, ειδικά απέναντι στον γιό του, τον συμπαθή σε όλους Διονύση. Την Δευτέρα, ο Διονύσης Φ, πηγαίνει στον Αστακό και λίγο μετά την επιστροφή του, κάνει δηλώσεις στα ΜΜΕ, που ήδη γνωρίζουν πως είναι ο βασικός ύποπτος και η προσαγωγή του είναι θέμα ωρών.
Σχεδόν ταυτόχρονα ανακοινώνεται πως το όπλο που βρέθηκε στο σπίτι των κτηνοτρόφων στα Καλύβια, είναι το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στο φονικό.
Η ομολογία
Πατέρας και γιός πλέον ανακρίνονται από ειδικά κλιμάκια αστυνομικών από την Αθήνα, που βρίσκονται στην περιοχή και έχουν αναλάβει την υπόθεση. Λίγες ώρες μετά την ανάκριση, οι ύποπτοι ομολογούν τις πράξεις τους, καθώς και τον λόγο που οδήγησε στο αποτρόπαιο έγκλημα. Οι πυροβολισμοί των κυνηγών, η παρουσία τους στα χωράφια τους, ο φόβος που προκαλούσαν στα πρόβατα… Με τις ομολογίες, αν και αρχικά το έγκλημα ήθελε να πάρει πάνω του ο πατέρας, αποδείχτηκε ότι τα γεγονότα εκείνο το μοιραίο απόγευμα είχαν πρωταγωνιστή τον γιο, Διονύση.
Στις 4.45 ο Λυσίμαχος και ο Διονύσης Φ πήγαν στο σημείο όπου είχαν πληροφορηθεί ότι βρίσκονταν οι πέντε κυνηγοί. Δεν κατάφεραν να τους εντοπίσουν και ο Διονύσης φεύγει, ενώ ο πατέρας του μένει πίσω. Λίγα λεπτά αργότερα, ο 37χρονος ακούει από μακριά καυγά και φωνές.
Γυρνάει γρήγορα πίσω με την καραμπίνα στο χέρι. Μόλις φτάνει στο σημείο, όπου τσακωνόταν ο πατέρας του με τους κυνηγούς, ο καυγάς ανάβει και φαίνεται πως ένα από τα όπλα των θυμάτων εκπυρσοκροτεί κατά λάθος.
O Διονύσης Φ σηκώνει την καραμπίνα και αρχίζει να πυροβολεί αδιακρίτως. … Από τις σφαίρες πέφτουν τραυματισμένοι όλοι οι αιφνιδιασμένοι κυνηγοί, αλλά ο Hλίας Πίπας, που είχε προλάβει να κρυφτεί σε καλαμιές , πυροβολεί και τραυματίζει ελαφρά τον Διονύση στην κλείδα. Παρ’ όλα αυτά ο Διονύσης τον σκοτώνει εν ψυχρώ. Στο τέλος κατευθύνεται προς το μέρος του 17χρονου Αλέξη Νικολόπουλου, που έτρεξε να σωθεί , αρχικά τον τραυματίζει στην πλάτη και μετά του ρίχνει τη χαριστική βολή.
Πατέρας και γιός , οδηγήθηκαν στα δικαστήρια Αγρινίου, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας για να απολογηθούν και στην συνέχεια να προφυλακίστηκαν.
Η δίκη
Στις 26 Μαρτίου 2008 Ο Λυσίμαχος και ο Διονύσης Φ θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αιγίου κατηγορούμενοι για την δολοφονία των πέντε κυνηγών στα Καλύβια Αγρίνιου. Η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη από συγγενείς και φίλους των θυμάτων. Στην αρχή της ακροαματικής διαδικασίας ο Διονύσης Φ. δήλωσε βρισκόταν εν βρασμώ ψυχής και προσπάθησε να πάρει πάνω του όλη την ευθύνη. «Δεν είχα πρόθεση να κάνω κακό. Ούτε ο πατέρας μου με ενθάρρυνε, κατηγορείται άδικα. Βρισκόμουν εν βρασμώ ψυχής και αυτό δεν αποτελεί ελαφρυντικό. Από την πρώτη στιγμή το είχα πάρει απόφαση να αυτοκτονήσω, αλλά δεν είχα το κουράγιο. Δεν θέλω τίποτα λιγότερο από ισόβια».
Η κατάθεση της μητέρας του δράστη
Όταν σηκώθηκε να καταθέσει η μητέρα του δράστη η Αμαλία Φ. ακούστηκε στην αίθουσα η φράση «καταραμένη φάρα, εσύ φταις, που γέννησες αυτό το κτήνος». Ψύχραιμη και χωρίς να κοιτάξει στιγμή τον άνδρα και τον γιο της, η ηλικιωμένη ανέβηκε στο βήμα του μάρτυρα. «Ζητώ συγγνώμη για τον γιο μου. Ήταν ένα παιδί μάλαμα, που δεν περίμενε κανείς ότι θα έκανε κάτι τέτοιο. Ζητώ συγγνώμη και για τον άνδρα μου. Δεν ήταν κακός, όπως λέτε. Μόνο φωνακλάς, αλλά με ψυχή παιδιού» ανέφερε, προκαλώντας την οργή των συγγενών.
Κατά τους συνηγόρους πολιτικής αγωγής, η γυναίκα φάνηκε να έχει μάθει καλά το «μάθημά» της. Δεν θυμόταν πολλά, έκλαιγε χωρίς δάκρυα και μοίραζε «συγγνώμες», ενώ σε συγκεκριμένη ερώτηση απάντησε άσχετα. «Δεν ξέρω τι να σας πω. Αν το έχει κάνει ο γιος μου, έχουν δίκιο αυτοί που λένε, καλύτερα να μην τον γεννούσα».
Για το μοιραίο απόγευμα της 25ης Νοεμβρίου η γυναίκα ισχυρίστηκε ότι δεν είχε ακούσει πυροβολισμούς, επειδή βρισκόταν μέσα στη στάνη, αλλά ούτε είχε αντιληφθεί κάτι από τη συμπεριφορά των ανδρών.
«Εγώ έμαθα για το κακό όταν τους έπιασε η αστυνομία. Μάλιστα, στην αρχή, όταν άκουσα για το φονικό, τρόμαξα. Φοβήθηκα μήπως μου είχαν σκοτώσει το παιδί μου, τον Διονύση. Τώρα ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Για όλα φταίει η κακιά στιγμή», είπε και κατέληξε: «Δεν είναι πέντε τα θύματα, αλλά έξι. Το παιδί μου είναι σαν νεκρό μέσα στη φυλακή».
Αίσθηση, πάντως, προκάλεσε το γεγονός ότι η κόρη της, Αφροδίτη, δεν προσήλθε στο δικαστήριο για να συμπαρασταθεί στον πατέρα της και τον αδελφό της . Η απουσία της σχολιάστηκε έντονα, καθώς ήταν η ίδια που είχε δώσει, αρχικά, άλλοθι στους κατηγορουμένους.
Η Απολογία
Ο Διονύσης Φ. απολογούμενος εμφανίστηκε προετοιμασμένος για τις νομικές συνέπειες των πράξεων του. «Ήμουν έξω και περίμενα τον πατέρα μου για να πάω στα πρόβατα. Ήρθε ο Νικόλας Φ. και είπε: «Πηγαίνετε γρήγορα στα πρόβατα, γιατί κάτι κυνηγοί κι ένα σκυλί τα τρομάζουν και θα σας κάνουν ζημιές». Φύγαμε με τον πατέρα μου για να μαζέψουμε τα ζώα από το χωράφι. Το όπλο το είχα μόνιμα στο αυτοκίνητο.
Μετά πέντε λεπτά φτάσαμε στο χωράφι, είδα ότι τα ζώα ήταν μαζεμένα. Έτσι, αποφάσισα να πάρω το όπλο και να στήσω καρτέρι για κυνήγι. Ξαφνικά άκουσα τον πατέρα μου να φωνάζει σε κάποιους και κάποιοι άλλοι να φωνάζουν στον πατέρα μου, να τον βρίζουν, να τον απειλούν. Έφυγα και πήγα στο χωράφι να δω τι γίνεται. Εκεί είδα τέσσερα άτομα κι ένα σκυλί. Τα παιδιά είχαν τσακωθεί με τον Φ. και ήταν ήδη εξαγριωμένα.
Τους είπα να ηρεμήσουν, αλλά τον έβριζαν χυδαία. Λόγο στο λόγο, κατέβασα το όπλο από τον ώμο μου και τους απείλησα για να σταματήσουν να βρίζουν. Κάποιος από αυτούς προσπάθησε να μου πάρει το όπλο, αλλά δεν τα κατάφερε. Σε δευτερόλεπτα πυροβόλησαν στο χώμα για εκφοβισμό. Εκεί θόλωσα και ξεκίνησε το κακό». «Πυροβόλησα τον Λάμπρο Αντρέσσα, μετά άρχισα να πυροβολώ αδιακρίτως, έπειτα τον Βασίλη Νικολόπουλο. Άρχισα να κυνηγάω τον 17χρονο που προσπαθούσε να ξεφύγει, αλλά δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες. Μετά τον Χρήστο και μετά τον Πίπα. Μετά σκότωσα τον 15χρονο».
Στην αρχή αρνήθηκε ότι έριξε τις χαριστικές βολές, όμως στη συνέχεια παραδέχτηκε ότι το έκανε στον Ηλία Πίπα και στον Βασίλειο Νικολόπουλο. Είπε στον εισαγγελέα: «Δύο χαριστικές βολές αρκούν για πέντε φορές ισόβια». «Ο πατέρας μου μου φώναζε “μη, μη, μη”, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να σταματήσω με τίποτα. Όταν τους σκότωσα και τους πέντε, πήγα στο μαντρί τον πατέρα μου κι εγώ πήγα στο σπίτι για να μην καταλάβει η αδερφή μου τίποτα. Έκρυψα τα ματωμένα ρούχα στο βόθρο και τράβηξα για το καφενείο, να δω το ματς ΑΕΚ – Αιγάλεω για να μην κινήσω υποψίες. Είχα πάρει απόφαση να αυτοκτονήσω και μακάρι να το έκανα».
Η Απολογία του Πατέρα
Ο Λυσίμαχος Φ. ορκίστηκε ότι δεν έπιασε στα χέρια του το φονικό όπλο και δεν παραδέχτηκε ότι η δική του παρότρυνση όπλισε τα χέρια του παιδιού του. «Όλα έγιναν όπως τα είπε το τέρας, ο γιος μου. Αυτό το τέρας τα σκότωσε, αλλά φταίει και αυτό το κτήνος, ο Φ., για όλα. Αυτός ο πρόστυχος άνθρωπος. Εγώ βάζω και τα δύο χέρια στο Ευαγγέλιο ότι δεν έπιασα όπλο. Τον έβλεπα να σκοτώνει τα παιδιά. Δεν άκουγε. Του φώναζα τι κάνεις, μωρέ; Όταν μπήκα στο αυτοκίνητο του είπα. Τι έκανες, βρε τέρας;».
«Το βράδυ στο σπίτι το συζητήσαμε και του είπα ότι «εσύ είσαι νέος και εγώ γέρος. Θα το πάρω εγώ πάνω μου». Πήρα το όπλο και το έβαλα στην ντουλάπα. Δεν περίμενα ποτέ ότι αυτό το παιδί θα γινόταν τέτοιο τέρας και θα έκανε κάτι τέτοιο. Μόλις είδα τα τρία παιδιά νεκρά μέσα στο χωράφι, έπεσα καταγής, δεν μπορούσα να το πιστέψω».
Εισαγγελέας
Ο εισαγγελέας χαρακτήρισε τον κατηγορούμενο πατέρα ως «τον άνθρωπο που φόρτισε και κίνησε άριστα την άρτια εκπαιδευμένη φονική μηχανή κατά των κυνηγών». «Ένοχοι κατά το κατηγορητήριο, χωρίς επιείκεια και χωρίς ελαφρυντικά», πρότεινε για τον Διονύσιο και τον Λυσίμαχο Φ. ο εισαγγελέας της έδρας του Μικτού Ορκωτού Αιγαίου, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του πατέρα τον ηθικό αυτουργό των εγκλημάτων του γιου του.
«Όταν έμαθε τα μαντάτα από τον Φ., έβαλε μπροστά τη μηχανή και σε χρόνο dt τον πήγε στο χωράφι. Εκεί η φονική μηχανή, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της Wehrmacht, άρχισε τις εκτελέσεις, ακολουθώντας όχι διαδρομή θανάτου, αλλά θηριωδίας. Ο Διονύσης Φ, όπως έκαναν και οι ναζιστές, πυροβολούσε αδιακρίτως. Στη συνέχεια έψαχνε στα θύματα για επιζώντες και μόλις έβρισκε, τους εκτελούσε».
Η Καταδίκη
Με δήλωση του ο ιερέας του χωριού των Καλυβίων, εξέφραζε την υποστήριξή του στους δύο κατηγορούμενους χαρακτηρίζοντάς τους «οικογενειάρχες, ανθρώπους της εκκλησίας», ότι ήταν ένα «παιδί που νήστευε, που κοινωνούσε τακτικά», ένας άνθρωπος «χαμηλών τόνων» που βοηθούσε τους πάντες.
Παράλληλα παρουσιάστηκαν 220 υπογραφές των κατοίκων Καλυβίων που ζητούσαν «επιείκεια» για τους δράστες, κάτι που προκάλεσε οργή στους συγγενείς των θυμάτων. Το επιχείρημα του πρότερου έντιμου βίου της οικογένειας Φ., ως ελαφρυντικό, δεν έγινε δεκτό ως καθώς δεν μπόρεσε να «σταθεί» στο δικαστήριο όταν τον επικαλέστηκαν η υπεράσπιση των κατηγορουμένων, αλλά και κάτοικοι του χωριού.
Στις 28 Μαρτίου 2008 το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο επέβαλε την ποινή των πέντε φορές ισοβίων χωρίς κανένα ελαφρυντικό στον Διονύσιο και τον Λυσίμαχο Φ. αντίστοιχα, που χωρίς οίκτο μαυροφόρεσαν ένα χωριό δολοφονώντας πέντε αθώους ανθρώπους.
Η αυτοκτονία
Στις 22 Μαρτίου 2010 μία νέα, απίστευτη τραγωδία θα διαδραματιστεί και πάλι στο χωριό Καμαρούλα του Αγρινίου, ξυπνώντας μνήμες, και βυθίζοντας στο πένθος την περιοχή. Ο Βασίλης Νικολόπουλος, ο αδερφός του δολοφονημένου Αλέξη Νικολόπουλου, επιστρέφοντας από την Αθήνα όπου είχε πάει να παρακολουθήσει το ντέρμπι ΠΑΟ-Ολυμπιακού, βρήκε την μητέρα του Κατερίνα, και την 16χρονη αδερφή του πεσμένες στο πάτωμα αναίσθητες.
Δίπλα τους βρέθηκαν δύο μπουκάλια με εντομοκτόνο, τα οποία ήταν άδεια και δύο ιδιόχειρα σημειώματα. Ο ιατροδικαστής που κλήθηκε στο σημείο επιβεβαίωσε τον θάνατο τους, αλλά και την αιτία θανάτου των δύο γυναικών: δηλητηρίαση από κατάποση εντομοκτόνου.
Η μητέρα δεν είχε καταφέρει να ξεπεράσει τη δολοφονία του 17χρονου γιου της Αλέξη που είχε δολοφονηθεί μαζί με τα τέσσερα ξαδέλφια του από τον Διονύσιο Φ. και τον πατέρα του, στα Καλύβια Αγρινίου. Επί τριάμισι χρόνια η γυναίκα βρισκόταν καθημερινά στο νεκροταφείο και πολλές φορές είχε εκφράσει την απόφασή της να δώσει τέλος στη ζωή της. Εδώ και χρόνια ήταν σε διάσταση με τον σύζυγό της που διέμενε σε γειτονικό χωριό.
Οι συγχωριανοί γνώριζαν καλά το δράμα που ζούσαν μητέρα και κόρη, οι οποίες ήταν στενά δεμένες. Όπως λένε οι ίδιοι, «κάθε μέρα πήγαινε στον Αλέξη μαζί με την κόρη της Νάντια, μαθήτρια στο γυμνάσιο της περιοχής».
Αίτηση αποφυλάκισης
Στις 22 Νοεμβρίου 2012 ο 80χρονος Λυσίμαχος Φ., ο άνθρωπος που μαζί με τον γιο του, είχε σκοτώσει εν ψυχρών τους 5 κυνηγούς θα υποβάλλει νέα αίτηση πρόωρης αποφυλάκισης για λόγους υγείας και προχωρημένης ηλικίας,
Από το 2008 όταν και καταδικάστηκαν, ο 80χρονος είχε καταθέσει δύο αιτήσεις αποφυλάκισης, οι οποίες απορρίφθηκαν. Τα χρόνια πέρασαν, τα προβλήματα υγείας διογκώθηκαν και έτσι επιχείρησε και πάλι να πείσει το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, να του ανοίξει την πόρτα εξόδου των φυλακών. Μάταια. Η αίτηση του θα απορριφθεί.
Εφετείο
Στις 25 Οκτωβρίου 2014 ο Διονύσης και Λυσίμαχος Φ. θα οδηγηθούν υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στο Πενταμελές Μεικτό Ορκωτό Εφετείο για την εκδίκαση της υπόθεσης του πενταπλού φονικού σε δεύτερο βαθμό.
Η δίκη ξεκίνησε με τις καταθέσεις των συγγενών των θυμάτων. Πρώτος κατέθεσε ο πατέρας του Ηλία Πίπα, που δήλωσε πως ακόμη και σήμερα τον κυνηγά ένα αναπάντητο «γιατί». Σημείωσε ακόμη την ψυχραιμία αλλά και την απανθρωπιά που επέδειξε ο Διονύσης Φ, που επέστρεψε μετά τους πρώτους πυροβολισμούς και άρχισε να ρίχνει χαριστικές βολές στους τραυματίες κυνηγούς.
Ακολούθησε η κατάθεση της συζύγου και της μητέρας του Λάμπρου Αντρέσσα. Η δεύτερη επέρριψε την ευθύνη για το φονικό στον 80χρονο σήμερα Λυσίμαχο Φ., μιλώντας για άνθρωπο που τον φοβόταν το χωριό και που ο γιος θα ακολουθούσε την όποια εντολή του. Οικογένεια «με φονικά ένστικτα» χαρακτήρισε αυτήν του Λ. Φούκα ακόμη η μητέρα του Λάμπρου Αντρέσσα. Μίλησε επίσης για επτά θύματα και όχι πέντε , αφού πρόσθεσε την μητέρα και την αδερφή του Αλ. Νικολόπουλου, που αυτοκτόνησαν μερικά χρόνια μετά, μην μπορώντας να αντέξουν το ψυχολογικό βάρος.
Ακολούθησε η κατάθεση της μητέρας των Βασίλη και Χρήστου Νικολόπουλου, που ήταν στην κυριολεξία ένα ράκος, η πιο τραγική φιγούρα μέσα στα Δικαστήρια, ενώ στη συνέχεια κλήθηκε να καταθέσει ο πατέρας του Αλέξη Νικολόπουλου, του νεαρότερου εκ των θυμάτων του πενταπλού φονικού. Έριξε όλες τις ευθύνες στον Λυσίμαχο Φ, λέγοντας χαρακτηριστικά πως εάν ο «γέρος» δεν ήταν εκεί, δεν θα γίνονταν τίποτε, ενώ κατηγόρησε τον γιο για υποκριτική στάση αμέσως μετά το έγκλημα, χαρακτηρίζοντάς τον «πειθήνιο όργανο» του πατέρα του.
Ο Διονύσης Φ. υποστήριξε στην απολογία του πως «θόλωσε» όταν ένας από τους κυνηγούς πυροβόλησε για εκφοβισμό στο έδαφος. Όπως σημείωσε «θόλωσε» μετά από αυτό και άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως. Απαντώντας σε ερώτημα της έδρας, είπε πως ήταν εν βρασμώ και επανέλαβε πως δεν συγχωρεί τον εαυτό του γι’αυτό που έγινε.
Ακόμη πρόσθεσε πως δεν μπορεί να εξηγήσει το γιατί έδωσε στη συνέχεια τις χαριστικές βολές, αφήνοντας να εννοηθεί πως τα δραματικά λεπτά του μακελειού ήταν «άλλος άνθρωπος». Η απαντήσεις του προκάλεσαν την αντίδραση του δικηγόρου των οικογενειών των θυμάτων κ. Δημητρακόπουλου, που είπε: «Ακόμη δεν έχεις αναλογιστεί τι έκανες» με αποτέλεσμα να του απαντήσει ο συνήγορος υπεράσπισης και να δημιουργηθεί μικρή ένταση.
Η Απόφαση
Τo Μεικτό Ορκωτό Εφετείο του Αγρινίου ανακοίνωσε την απόφαση του, μετά την εκδίκαση, σε δεύτερο βαθμό , της υπόθεσης του πενταπλού φονικού στα Καλύβια του Αγρινίου. Οι δύο κατηγορούμενοι, Διονύσης και Λυσίμαχος Φ. καταδικάστηκαν όπως και πρωτόδικα σε πέντε φορές ισόβια για το φονικό στα Καλύβια Αγρινίου που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο το Νοέμβριο του 2006.
Οι δύο άνδρες οδηγήθηκαν ξανά στις φυλακές Μαλανδρίνου.
