“Δυστυχώς στο φύλλο της Πέμπτης 26 Οκτωβρίου η γνωστή για το ρόλο της τοπική εφημερίδα συνεχίζει το έργο της κατευθυνόμενης λασπολογίας στο πρόσωπό μου.
Τέτοιου είδους ενέργειες με μειώνουν προσωπικά αλλά και δημιουργούν μία πολύ λανθασμένη αντίληψη για τα γεγονότα. Κι έχω μάθει στη ζωή μου να μην αφήνω «λίγους» ανθρώπους να προσπαθούν να με μειώσουν με κάθε ύπουλο τρόπο κρυπτόμενοι πίσω από πρόσκαιρους τίτλους, τους οποίους όπως αποδείχθηκε ήταν παντελώς ανάξιοι να φέρουν.
Εν συντομία κ. Δήμαρχε μπας και ταρακουνήσω την κοντή, θολή κι εκδικητική σας μνήμη:
- Ανέλαβα ως Αντιδήμαρχος τον τέταρτο χρόνο της θητείας σας. Παρέλαβα, διαπίστωσα, μου αναφέρθηκαν και κατέγραψα πλήθος προβλημάτων στο χώρο της καθαριότητας.
- Έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό ενώ και το σύνολο του προσωπικού με βοήθησε να βελτιώσουμε την εικόνα της υπηρεσίας
- Ακόμη και μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα προσπάθησα και κατά γενική ομολογία της υπηρεσίας βελτίωσα σε σημαντικό βαθμό την καθαριότητα. Δυστυχώς όμως σε όλο αυτό το διάστημα που είχα τη θέση του Αντιδημάρχου (σχεδόν ένα χρόνο) ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, ήταν οι συναντήσεις συνεργασίας μας και δεν υπήρξε ποτέ αποτέλεσμα σε αυτές, καθαρά λόγω της δικής σας διαρκούς άγνοιας των πραγμάτων και της αναβλητικότητά σας. Αλήθεια, καθαρά από περιέργεια, μετά από τέσσερα χρόνια ως Δήμαρχος πως καταφέρνετε να μην έχετε ακόμα καταλάβει βασικά πράγματα;
- Ο ΧΥΤΑ ξεκίνησε τη λειτουργία του στις αρχές Σεπτεμβρίου. Επανειλημμένα σας ενημέρωσα τηλεφωνικά ότι τα οχήματα, καταπονημένα από την καθημερινή επί δύο χρόνια μετακίνησή τους στην Πάλαιρο και με πλήθος σοβαρών ζημιών, έπρεπε οπωσδήποτε να συντηρηθούν καθώς και να αποκατασταθούν οι ζημιές. Δε θυμάμαι να διαφωνήσατε. Και παρ’ όλα αυτά με λιγότερα οχήματα δεν υπήρξε το παραμικρό πρόβλημα στην αποκομιδή των απορριμμάτων την οποία ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ επικαλείστε.
Για δύο χρόνια ως Πρόεδρος ΧΥΤΑ, κ. Δήμαρχε, δούλεψα χωρίς έξοδα παράστασης, με το δικό μου αυτοκίνητο, με δικά μου καύσιμα, με δικό μου κινητό τηλέφωνο, χωρίς καμία βοήθεια, χάνοντας πολλές εργατοώρες από τη δουλειά μου και κάνοντας συντήρηση των μηχανημάτων εγώ και τα παιδιά μου με προσωπική εργασία.
Και βγήκατε ασπροπρόσωποι. Αλλά δεν είδα να το εκτιμάτε.
Τέλος αναφέρεται στο άρθρο η λέξη ομηρία. Μακριά από μένα οποιαδήποτε τέτοια υπόνοια. Εγώ ήμουν κ. Δήμαρχε ο πραγματικός όμηρος, όμηρος των εμμονών σας κι ενδεχομένως κι εσείς να ήσασταν όμηρος κάποιων άλλων που δεν τολμάτε να ονοματίσετε γιατί αυτό θέλει κότσια.
Αυτά…”
