Γράφει η Μαρία Σκαρμούτσου.
Η γενναιόδωρη αυτή πράξη, μάλλον έκανε κάποιους να ζηλέψουν πολύ και να κοκκινίσουν τα μάτια τους απ την κακία για το έρημο το Νοσοκομείο μας, με αποτέλεσμα να πετάξουν λάσπη κι όποιον πάρει ο χάρος. Επειδή δεν ανέχομαι την αδικία, ούτε τα δημοσιεύματα εντυπωσιασμού, ούτε την αναδημοσίευση αυτών, ας εξηγηθούμε με απόλυτη διαφάνεια, καθώς έτσι έχω μάθει να λειτουργώ σε ότι αφορά στο επάγγελμα μου το οποίο σέβομαι και τιμώ. Έννοιες τις οποίες λόγω συμφερόντων ΑΓΝΟΟΥΝ επίτηδες πολλοί εκεί έξω, οι οποίοι αντί να περιοριστούν στο επάγγελμά τους, -όποιο κι αν είναι αυτό- για να προσφέρουν το καλό και να είναι αλληλέγγυοι και αληθινοί, προτιμούν απλά να «αφήνουν ερωτηματικά» νομίζοντας ότι υποτιμούν κατ αρχάς εμένα την ίδια και κατ επέκταση την νοημοσύνη της κοινής γνώμης.
Να σας ενημερώσω «κύριοι» ότι στον κόσμο που συνυπάρχετε με άλλους ανθρώπους ως ένα μέρος κουκίδων αυτού του σύμπαντος, γύρω σας δεν ζουν μόνο παλιάνθρωποι. Υπάρχουν και απλοί άνθρωποι που ζουν όλη τους τη ζωή αλληλέγγυα και τους θίγετε την τιμή και την υπόληψη. Ναι υπάρχουν και άνθρωποι. Πάμε στα ΔΕΔΟΜΕΝΑ τώρα. Που δε φροντίσατε καν να συλλέξετε πριν προβείτε σε αιωρούμενα ερωτήματα.
Πέρασε σχεδόν 1,5 χρόνος από τότε που η δωρήτρια εξέθεσε την πρόθεσή της για δωρεά ενός ασθενοφόρου. Χωρίς καμία εμπειρία σε τέτοια δωρεά, προσπαθήσαμε να ενημερωθούμε για το εάν κάτι τέτοιο μπορεί να πραγματοποιηθεί με αποδέκτη την ΝΜ Μεσολογγίου. Η απάντηση ήταν αρνητική καθώς όλα τα ασθενοφόρα ανήκουν στο ΕΚΑΒ (αυτόνομη υπηρεσία που δεν ανήκει στα νοσοκομεία) και ως εκ τούτου η πρόθεση δωρεάς θα έπρεπε να απευθύνεται εκεί. Ας γίνει λοιπόν αντιληπτό επιτέλους ότι η δωρεά έγινε στο ΕΚΑΒ και ΟΧΙ στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου.
Η δωρήτρια έθεσε εξαρχής όρο, το ασθενοφόρο να επιχειρεί αποκλειστικά στον Τομέα Μεσολογγίου κάτι το οποίο συμπεριλήφθηκε στην απόφαση Δ.Σ. του ΕΚΑΒ. Τον γραφειοκρατικό γολγοθά που ακολούθησε, δεν χρειάζεται να τον περιγράψω για να πάρω βραβείο υπομονής από κανέναν. Αυτό που αξίζει να πω και να διαβεβαιώσω είναι ότι η επιθυμία της δωρήτριας επετεύχθη. Και η επιθυμία αυτή ήταν να δωρίσει ένα ασθενοφόρο που θα διακομίζει ασθενείς της περιοχής μας. Δεν ζήτησε ΠΟΤΕ να δωρίσει ασθενοφόρο δευτερογενών διακομιδών κι αυτό γιατί μέχρι την ημερομηνία αιτήματος πρόθεσης της δωρεάς της, τις δευτερογενείς διακομιδές τις πραγματοποιούσε το ΕΚΑΒ. Συνεπώς δεν υπήρχε κανένας διαχωρισμός ως προς τις διακομιδές μέχρι τότε.
Στην πορεία και αφού είχε λάβει ΗΔΗ η δωρήτρια την έγκριση αποδοχής της δωρεάς της από το ΕΚΑΒ (23-8-2022), είχε λάβει προσφορές από 3 εταιρίες και είχε αποπληρώσει και το αντίτιμο (1-9-2022), το Υπουργείο, 3ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ από όλα αυτά, με το αρθρο 40 του Ν.4999/2022 (ΦΕΚ Α 225/7-12-2022) αποφάσισε ότι «Οι διακομιδές ασθενών μετά από την ολοκλήρωση της νοσηλείας τους, δύναται να διενεργούνται και από τα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, στα οποία νοσηλεύονται. Για την εξυπηρέτηση των διακομιδών του πρώτου εδαφίου, τα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας δύνανται επικουρικά να συνάπτουν συμβάσεις με φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία είναι κάτοχοι αδειοδοτημένων ασθενοφόρων αυτοκινήτων του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με τον ν. 4412/2016 (Α’ 147)».
Και επεξηγώ. Με τον ανωτέρω νόμο στην ουσία, ο οποίος εκδόθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022, μας δινόταν πλέον η δυνατότητα κάνοντας διαγωνισμό να συνάψουμε σύμβαση με ιδιώτη ο οποίος θα παρείχε ασθενοφόρο στο ίδιο το νοσοκομείο πλέον, για να πραγματοποιεί δευτερογενείς διακομιδές. Με απλά λόγια να επιστρέφονται νοσηλευόμενοι ασθενείς στην οικία τους μετά από την έκδοση εξιτηρίου. Εδώ να δώσουμε σημασία στη λέξη «δύναται», η οποία σημαίνει «μπορεί ΑΝ θέλει».
Το ερώτημα λοιπόν που ταλανίζει τον κόσμο όλο από χθες ποιο είναι;
Ότι ενώ κατά την έκδοση του νόμου, είχε προχωρήσει μια διαδικασία δωρεάς στο ΕΚΑΒ, με αποφάσεις Δ.Σ., αποπληρωμή ποσού και πραγματοποιημένη παραγγελία στην εταιρία που επέλεξε η δωρήτρια, δεν πήραμε αυθαίρετη πρωτοβουλία οι άνθρωποι που είχαμε την καλή πρόθεση μετά από προτροπή της δωρήτριας για βοήθεια με τα διαδικαστικά να της πούμε να την ακυρώσει επειδή ξαφνικά «δύναται» το νοσοκομείο μας να έχει πλέον ασθενοφόρο για δευτερογενείς;
Εκεί δε θα ήμασταν «ύποπτοι» και είμαστε τώρα «ύποπτοι» που θιγόμαστε με τις αερολογίες του «όποιου» που έχει ως μόνο σκοπό να υποτιμήσει την απόλυτη γενναιοδωρία της δωρήτριας για προσωπικά συμφέροντα; Ας σοβαρευτούμε.
Μήπως να αρχίσετε να νοιάζεστε λίγο για την έρημη την κατσίκα του γείτονα χωρίς να παρακαλάτε να ψοφήσει; Που ξέρετε, μπορεί ο γείτονας να είναι ένας ικανός και δοτικός άνθρωπος χωρίς προσωπικές φιλοδοξίες με υψηλό αίσθημα κοινωνικής προσφοράς και να σας κεράσει κι ένα ποτήρι γάλα αν πεινάσετε.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι αγαπητοί μου. Προσωπικά έχω μάθει να βρίσκω ένα καλό ακόμα κι αν όλα είναι μαύρα. Μπορείτε να πάρετε έναυσμα από αυτό και αντί να φθονείτε απεριόριστα τα «καλά» να σκεφτείτε πως θα γίνετε καλύτεροι ο καθένας στον τομέα του.
Κι όταν θα γίνετε, να μας καλέσετε να παρευρεθούμε, να σας θαυμάσουμε και να σας χειροκροτήσουμε. Γιατί επικροτούμε κάθε καλό. Και θα είμαστε εκεί.
