Τρία είναι τα βασικά συμπεράσματα από τα πρόσφατα δημοσκοπικά δεδομένα που περιγράφουν το πολιτικό σκηνικό αυτήν τη στιγμή στη χώρα:
Συμπέρασμα 1.
Η φθορά που προκάλεσαν στην κυβέρνηση οι μεγάλες συγκεντρώσεις για την υπόθεση των Τεμπών απομείωσε την εκλογική της επιρροή και προκάλεσε ρωγμές ακόμα και στο πρωθυπουργικό προφίλ του κ. Μητσοτάκη.
Δημοσκόπηση GPO: Κάτω από το όριο του 25% η Νέα Δημοκρατία
Το έλλειμμα εμπιστοσύνης και η αμφισβήτηση για τις κυβερνητικές επιλογές έχουν φέρει τη Ν.Δ. στο χαμηλότερο δημοσκοπικό σημείο όλης της εξαετίας. Ο ανασχηματισμός δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι βελτίωσε την εικόνα της κυβέρνησης, μπορούμε όμως να παρατηρήσουμε μια επιβράδυνση της φθοράς και μια σταθεροποίηση των κυβερνητικών ποσοστών, που στις εκτιμήσεις φέρουν τη Ν.Δ. στα εκλογικά ποσοστά των ευρωεκλογών, σχηματοποιώντας, ταυ τόχρονα, έναν εκλογικό πυρήνα περί το 25%, όπως προκύπτει από την ανάλυση των ερω τήσεων πέραν της πρόθεσης ψήφου.
Συγκεκριμένα, το 25,6% του συνόλου και το 68,2% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. κρίνουν θετικά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, με αντίστοιχα ποσοστά να θεωρούν ότι οι κυβερνητικές αλλαγές μπορούν να δώσουν μια νέα πνοή και να επιταχύνουν το κυβερνητικό έργο. Η μεγάλη πλειοψηφία (66,5%), ωστόσο, τοποθετείται αρνητικά και δεν αναμένει σημαντικές αλλαγές ή άμεση, ορατή βελτίωση της κυβερνητικής εικόνας.
https://cdf7982aab81bf032aca3d4bf151a8ca.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-41/html/container.html
Το πιο δυσμενές δημοσκοπικό δεδομένο σχετίζεται με την αξιολόγηση της συνολικής πορείας της χώρας, όπου το 25,3% δηλώνει ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, σαφώς μειωμένο από το 33,4% που είχε την ίδια άποψη τον Ιανουάριο.
Καθηλωμένο παραμένει το ΠΑΣΟΚ
Συμπέρασμα 2.
Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί όχι μόνο να κεφαλαιοποιήσει την κυβερνητική φθορά, αλλά ακόμα και να συγκρατήσει τις δικές του δημοσκοπικές δυνάμεις, που είχε συσσωρεύσει το προηγούμενο διάστημα.
Παρά τις όποιες κοινοβουλευτικές του πρωτοβουλίες, παραμένει καθηλωμένο, με την εικόνα του αδύναμη, καθώς δεν έχει καταφέρει ακόμη να πείσει για την κυβερνητι κή του ετοιμότητα. Ταυτόχρονα, οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του δεν βοηθούν και θολώνουν το μήνυμα σε μια σειρά πολιτικών επιλογών.
Δημοσκοπική έκρηξη για την Κωνσταντοπούλου
Συμπέρασμα 3.
Η δημοσκοπική έκρηξη της Πλεύσης Ελευθερίας, που από το 5,4% του Ιανουαρίου βρίσκεται σήμερα στο 13,1%, μια ανάσα από τη δεύτερη θέση.
Η κ. Κωνσταντοπούλου αξιοποίησε από πολύ νωρίς την υπόθεση των Τεμπών και, όσο το θέμα συνεχίζει να κυριαρχεί στον δημόσιο διάλογο, θα συνεχίσει να το αξιοποιεί και να καρπώνεται δημοσκοπικά οφέλη.
Το ζητούμενο, πλέον, για την ίδια και το κόμμα της είναι αυτή η εκτίναξη να αποκτήσει πολιτικό βάθος, που θα μπορέσει να την εξελίξει από κόμμα διαμαρτυρίας και υποδο χέα της λαϊκής δυσαρέσκειας σε κόμμα με κυβερνητική προοπτική, ικανό να λειτουργήσει συγκολλητικά για το τμήμα αυτό του εκλογικού σώματος που προέρχεται κυρίως από τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποί ος μοιάζει καθηλωμένος και ανήμπορος να καταστεί πρωταγωνιστής και εκφραστής της κοινωνικής αναταραχής, όπως έκανε επιτυχημένα την προηγούμενη δεκαετία.
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, τόσο το κόμμα της κ. Κωνσταντοπούλου όσο και η Ελληνική Λύση αλλά και η Φωνή Λογικής δεν εκλαμβάνονται ακόμη από την πλειοψηφία ως σχηματισμοί με κυβερνητική προοπτική, μια αντίληψη που μπορεί, ωστόσο, να διαφοροποιηθεί, ειδικά για την Πλεύση Ελευθερίας, η οποία θεωρείται το κόμμα που, αν είχε κυβερνητικές ευθύνες, θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης την υπόθεση των Τεμπών.
Η μείωση της εκλογικής επιρροής της Ν.Δ. δεν μεταβάλλει, ωστόσο, τον ψυχολογικό δείκτη της παράστασης νίκης, στον οποίο η κυβερνητική παράταξη καταγράφει ηγεμονικά ποσοστά, διατηρώντας μια χαοτική διαφορά από τα υπόλοιπα κόμματα, τα οποία κινούνται σε μονοψήφια νούμερα.
Η πολιτική αυτή χαρτογράφηση εκ των πραγμάτων επαναφέρει τη συζήτηση για πιθανή συμπόρευση των κομμάτων της Κεντροαριστεράς ως το μοναδικό ενδεχόμενο σχηματισμού μιας άλλης κυβέρνησης, που δεν θα περιλαμβάνει τη Ν.Δ.
Θα πρέπει, βέβαια, να υπενθυμίσουμε ότι πρακτικά, με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, δεν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς την ύπαρξη του κλιμακωτού εκλογικού μπόνους, που εγγυάται μόνο η πρώτη θέση, με ποσοστό άνω του 25%.
Σε αυτό το υποθετικό δημοσκοπικό σενάριο, συγκρίνουμε τις προσδοκίες μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης με τη σημερινή της Ν.Δ. σε κάποιους βασικούς τομείς, με το αποτέλεσμα στα λεγόμενα θέματα της κοινωνικής πολιτικής να ευνοεί σαφέστατα την κεντροαριστερή κυβερνητική εκδοχή, να είναι περίπου ισόπαλο στα θέματα της οικονομίας και της αντιμετώπισης της ακρίβειας, ενώ το μοναδικό πεδίο στο οποίο καταγράφεται μια υπεροχή της σημερινής κυβέρνησης είναι αυτό της εξωτερικής πολιτικής, που συνεχίζει να απο τελεί προνομιακό χώρο της κεντροδεξιάς πράταξης.
Και αν οι απαντήσεις για τους κοινωνικούς τομείς ήταν μάλλον αναμενόμενες, η υποχώρηση της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας στα θέματα της οικονομίας εξηγεί σε σημαντικό βαθμό τη φθορά της Ν.Δ., που έχει μεν ηθικό υπόβαθρο, φαίνεται όμως να επεκτείνεται και στους τομείς της καθημερινότητας, που απασχολούν τους πολίτες και καθορίζουν τελικά τα εκλογικά αποτελέσματα.
PARAPOLITIKA.GR
