Έως 80% η αύξηση της βίας των ανηλίκων και στην Αιτωλοακαρνανία, σύμφωνα με την υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης «Οδυσσέας», Dr. Αθανασία Δημητρίου, ενώ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο καταγράφεται σημαντική άνοδος και στις ψυχικές παθήσεις παιδιών και εφήβων.
Τα στοιχεία για τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού, ξυλοδαρμών μεταξύ ανηλίκων σε όλη τη χώρα προκαλούν ανησυχία, ενώ την ίδια στιγμή καταγράφουν αύξηση και οι δοκιμασίες, οι προκλήσεις ή challenge.
Τα φαινόμενα αυτά, που συχνά είναι «συγκοινωνούντα δοχεία», δημιουργούν ένα «εκρηκτικό» κοκτέιλ που ανησυχεί ιδιαίτερα την ελληνική κοινωνία, καθώς τα περιστατικά αυτά αφορούν ανήλικους μαθητές.
Παράλληλα οι γονείς δεν γνωρίζουν πως να διαχειριστούν την κατάσταση αυτή, ενώ η χωρίς όρια ενασχόληση με το διαδίκτυο δημιουργεί όλο και περισσότερα προβλήματα, όπως για παράδειγμα δημιουργεί στους ανήλικους μαθητές που δεν έχουν την ικανότητα ακόνη να διαχωριστούν την εκάστοτε πληροφορία σωστά κίβδηλα και σαθρά πρωτόπα, τα οποία «υιοθετούν» για να τραβήξουν την προσοχή, δημιουργώντας όμως άσχημες καταστάσεις.Αυτή η κατάσταση επικρατεί και στην μαθητιώσα νεολαία της Αιτωλοακαρνανίας.
Η επιστημονικά και διοικητικά υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας «Οδυσσέας» Dr Αθανασία Δημητρίου μιλώντας στη «Συνείδηση» ανέλυσε το φαινόμενο της εκθετικής αύξησης της βίας, υπογραμμίζοντας ότι η Αιτωλοακαρνανία παραμένει ένας «δύσκολος» νομός από απόψεις για την εξέλιξη των παιδιών.
Συγκεκριμένα η Αθανασία Δημητρίου επεσήμανε:
«Η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας τεράστιος νομός και είναι μικρογραφία της χώρας μας. Όταν στην Ελλάδα υπάρχει αύξηση της τάξεως του 80% περιστατικών από τα οποία κάποια, περισσότερα από τα μισά, εμπίπτουν στον Ποινικό Κώδικα για τους κηδεμόνες των παιδιών, εφόσον τα παιδιά είναι ανήλικα, κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Αιτωλοακαρνανία.
Η αύξηση αυτή, του 80%, καταγράφεται και στην Αιτωλοακαρνανία, που είναι πολύ δύσκολος νομός κατά κανόνα. Σε κάποιες περιπτώσεις διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχουν προσλαμβάνουσες ενασχόλησης και εξέλιξης των παιδιών ή η νοοτροπία και τα στερεότυπα είναι πάρα πολύ παρωχημένα. Συνεπώς, στην Αιτωλοακαρνανία υπάρχει αύξηση κατά 80% της εφηβικής και της παιδικής βίας.
Η βία έχει να κάνει με δύο τρόπους στα παιδιά και στους εφήβους. Προς ένα έτερο πρόσωπο όπου εκεί συνήθως είναι η ένταξη σε μια συμμορία ή η αρχηγική φιγούρα σε μια συμμορία και έχει να κάνει και προς τον εαυτό τους. Στη δεύτερη περίπτωση, προς τον εαυτό τους, έχουμε πανελλαδικά πολλά χαρακώματα, έχουμε επίσης περιστατικά σαν αυτό με το παιδί που έφαγε αμάσητο το μπέργκερ κλπ.
Μέσα από τέτοια ή αντίστοιχα περιστατικά ανακύπτουν και τα ερωτήματα πως οριοθέτησε η οικογένεια αυτά τα παιδιά; Πόσες ώρες ασχολούνταν με το διαδίκτυο και ποιες σελίδες επισκέπτονται; Αυτό συμβαίνει στο 80% των παιδιών της Αιτωλοακαρνανίας. Όχι ό,τι κάνουν τόσο σκληρές δοκιμασίες, αλλά ό,τι είναι χωρίς όριο στο που μπαίνουν στο διαδίκτυο, στο τι βλέπουν και στο τι παίζουν. Εκεί μπαίνει στο ζήτημα τι κάνουν οι γονείς.
Επίσης, πανελλαδικά ζούμε σε μια κοινωνία η οποία είναι βίαιη. Έτσι, βίαιος δηλαδή, είναι ο τρόπος που μεταδίδεται μια πληροφορία, αυτά που βλέπουμε και ακούμε χαρακτηρίζονται από τη βία, ο τρόπος που διαβιούν οι άνθρωποι είναι βίαιος κλπ. Το σχολείο επίσης, που αρκετές φορές έχει πολλά περιστατικά, δεν προλαβαίνει που να δώσει το «παρών» και τι να «περιμαζέψει»…
Οι αξίες και οι θεσμοί επίσης είναι σε πτώση. Την ίδια στιγμή υπάρχει ένα ευρύ φάσμα σχετικά με το τι μπορεί να βρει οποιοσδήποτε στο διαδίκτυο, να παίξει σε πίστες, όπου μέσα από αυτή την χωρίς όρια κατάσταση υπάρχει η περίπτωση να δημιουργηθούν προβλήματα στον εγκέφαλο ή και ψυχικά προβλήματα. Μπορεί επίσης ελεύθερα ο καθείς να πάρει ιδέες μέσα από το διαδίκτυο για το τι μπορεί να χρησιμοποιήσει σχετικά με την βία για να αναδειχθεί η αυτοεκτίμηση του κλπ.
Ακόμη, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να επιφέρει πάρα πολλά προβλήματα αν δεν γνωρίζεις πως να την χρησιμοποιήσεις. Υπάρχει δηλαδή η δυνατότητα να διασυρθεί διαδικτυακά ένας άνθρωπος και όλα αυτά μαζί αρχίζουν και εισέρχονται στην ζωή μας, ενώ τα παιδιά γενικά είναι απροστάτευτα. Την ίδια στιγμή η Αιτωλοακαρνανία είναι έναν νομός πολύ δύσκολος, επαναλαμβάνω».
Αυξήθηκαν κατά 34% οι ψυχικές παθήσεις στα παιδιά και εφήβους της Ευρώπης
Οι ψυχικές παθήσεις πλήττουν περίπου ένα στα επτά παιδιά και εφήβους ή το 13,86% στην Περιφέρεια Ευρώπης του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), με τα κορίτσια να επιβαρύνονται περισσότερο. Χαρακτηριστικά, μία στις τέσσερις εφήβους ηλικίας 15–19 ετών αντιμετωπίζει κάποια ψυχική διαταραχή.
Η εμφάνιση ψυχικών διαταραχών σε άτομα ηλικίας 0-19 ετών έχει αυξηθεί κατά 34% από το 2010 και τα περιστατικά αγχώδους διαταραχής να έχουν σχεδόν διπλασιαστεί (86,66%) την ίδια περίοδο, ξεπερνώντας τα 15 εκατομμύρια, ενώ
ακολουθεί η κατάθλιψη που πλήττει πάνω από 4,4 εκατ. και 3,7 εκατ. πάσχουν από διαταραχές προσοχής. Όμως, οι παρεχόμενες υπηρεσίες δεν συμβαδίζουν με τις αυξανόμενες ανάγκες.
Τα στοιχεία αυτά αναφέρει η πρώτη έκθεση του γραφείου του ΠΟΥ Ευρώπης για την ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων στις χώρες της περιφέρειας Ευρώπης του Οργανισμού, αναδεικνύοντας τις σημαντικές και αυξανόμενες ανάγκες, αλλά και τα κρίσιμα κενά στην ποιότητα και την προσβασιμότητα των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Σύμφωνα με την έκθεση, στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια του ΠΟΥ:
- 1 στις 4 χώρες δεν διαθέτει εξωνοσοκομειακές υπηρεσίες ψυχικής υγείας για παιδιά, εφήβους και νέους.
- 2 στις 3 χώρες δεν διαθέτουν υπηρεσίες υγείας στο σχολείο.
- 1 στις 5 χώρες δεν διαθέτει ειδικά διαμορφωμένη πολιτική για την ψυχική υγεία αυτών των ομάδων.
- Η ποιότητα της φροντίδας παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις στην Περιφέρεια.
- Στις χώρες της Περιφέρειας αντιστοιχεί ένας ψυχίατρος ανά 76.000 παιδιά και εφήβους.
- 2 στις 3 χώρες έχουν μηχανισμό αξιολόγησης των υπηρεσιών υγείας για παιδιά και εφήβους
- Οι μισές χώρες διαθέτουν υπηρεσίες καθοδήγησης της μετάβασης των παιδιών με ψυχικές παθήσεις σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας ενηλίκων
- 4 στις 5 χώρες διαθέτουν δωρεάν υπηρεσίες ψυχικής υγείας, αν και οι διαφοροποιήσεις στο κόστος περίθαλψης αποκλίνουν σημαντικά στις χώρες που δεν παρέχουν δωρεάν περίθαλψη.
Κωνσταντίνος Χονδρός – Εφημερίδα «Συνείδηση»
