Ο π. δήμαρχος Μεσολογγίου (2019-2023), Κώστας Λύρος, προβαίνει σε καταγγελίες για τις διαδικασίες διαγραφής χρεών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «μουλωχτές», αναφέροντας ότι γίνονται κρυφά και χωρίς τη δέουσα διαφάνεια. Ωστόσο, η πραγματικότητα γύρω από αυτές τις καταγγελίες είναι πιο περίπλοκη από όσο φαίνεται, καθώς, όπως αποδεικνύεται, τέτοιες διαδικασίες είναι καθ’ όλα νόμιμες και συχνά αποτελούν τυπικές ενέργειες σε τέτοιες καταστάσεις.
Αυτό που όμως προκαλεί αντιφάσεις είναι το γεγονός ότι ο ίδιος ο Κώστας Λύρος, όταν ήταν δήμαρχος, ακολούθησε αντίστοιχες διαδικασίες μαζί με τον πρώην αντιδήμαρχο Οικονομικών, χωρίς να δοθεί ιδιαίτερη δημοσιότητα στις κατ’ άλλα διαφανή διαδικασία της τότε οικονομικής επιτροπής. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο τους και τα υπόλοιπα μέλη προχώρησαν σε διαγραφές χρεών για συγκεκριμένους επιχειρηματίες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, χωρίς να υπάρξει η απαραίτητη ενημέρωση, κάτι που σήμερα καταγγέλλει με έντονο τρόπο ο Κώστας Λύρος.
Η αντίφαση αυτή γίνεται ακόμα πιο έντονη, αν αναλογιστούμε ότι ενώ οι διαδικασίες που επικαλείται σήμερα είναι καθ’ όλα νόμιμες, ο ίδιος φαίνεται να τις καταδικάζει ως «μουλωχτές» και αδιαφανείς. Όταν τις ακολουθούσε ο ίδιος κατά τη διάρκεια της θητείας του, αυτές ήταν αποδεκτές και νόμιμες, αλλά τώρα, όταν η ίδια πρακτική εφαρμόζεται από άλλους, ξαφνικά τις θεωρεί απαράδεκτες. Πρόκειται για μία αντίφαση που υποδηλώνει πολιτική υποκρισία και διπλή στάση απέναντι στην νομιμότητα.
Επιπλέον, στην παρούσα δημοτική θητεία, ο κ. Λύρος ενώ είναι μέλος της δημοτικής επιτροπής δεν παραβρίσκεται συχνά, υποβαθμίζοντας ουσιαστικά τη σημασία των διαδικασιών και των αποφάσεων. Άρα ο κ. Λύρος πως κάνει λόγο για “μουλωχτές” αποφάσεις αφού είναι μέλος της επιτροπής αλλά προτιμάει να απουσιάζει.
Είναι λοιπόν ηθικά και πολιτικά σωστό για τον σημερινό δήμαρχο, Σπύρο Διαμαντόπουλο, να συνεχίζει να ανέχεται τη στάση του πρώην δημάρχου ή να ζητήσει την παραίτησή του από τη Δημοτική Επιτροπή του Δήμου, δεδομένου ότι ο ίδιος σχεδόν ποτέ δεν παραβρίσκεται στις συνεδριάσεις και υποβαθμίζει τη σημασία των διαδικασιών;